zapatrzyć się — we własny pępek zob. pępek 2 … Słownik frazeologiczny
zapatrzyć się — dk VIb, zapatrzyć sięrzę się, zapatrzyć sięrzysz się, zapatrzyć siępatrz się, zapatrzyć sięrzył się zapatrywać się ndk VIIIa, zapatrzyć sięruję się, zapatrzyć sięrujesz się, zapatrzyć sięruj się, zapatrzyć sięywał się 1. częściej dk «utkwić w… … Słownik języka polskiego
zapatrywać się — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, zapatrywać sięruję się, zapatrywać sięruje się {{/stl 8}}– zapatrzyć się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, zapatrywać siętrzę się, zapatrywać siętrzy się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zagapić się — dk VIa, zagapić siępię się, zagapić siępisz się, zagapić sięgap się, zagapić siępił się pot. «wpatrzyć się w coś, trochę bezmyślnie, tępo; zapatrzyć się na coś, nie zwracając uwagi na to, co trzeba» Zagapić się prowadząc wóz. Zagapić się na ładną … Słownik języka polskiego
zapatrywać się — ndk VIIIa, zapatrywać sięruję się, zapatrywać sięrujesz się, zapatrywać sięruj się, zapatrywać sięywał się 1. forma ndk czas. zapatrzyć się (p.) 2. «mieć pewien pogląd na coś, wyznawać pewne zasady; sądzić, uważać» Zapatrywać się na coś realnie,… … Słownik języka polskiego
własny — 1. Na własną prośbę; na własne żądanie a) «dobrowolnie, zgodnie z wolą zainteresowanego, na jego życzenie»: Policja podała, że na własną prośbę wypisał się ze szpitala. Rzecz 15/03/2000. b) żart. «z własnej winy»: (...) wbrew zdrowemu rozsądkowi … Słownik frazeologiczny
pępek — 1. pot. iron. Pępek świata «o kimś uważającym się lub uważanym za bardzo ważnego»: Otaczasz swego mężczyznę czcią – traktujesz go jak pępek świata. Cosm 7/1999. 2. Widzieć (tylko) własny pępek; zapatrzyć się we własny pępek «interesować się tylko … Słownik frazeologiczny
pępek — m III, D. pępekpka, N. pępekpkiem; lm M. pępekpki «blizna na środku brzucha pozostała po odpadnięciu pępowiny» ◊ pot. Pępek świata «ironicznie o kimś uważającym się lub uważanym za bardzo ważnego» ◊ Leżeć do góry pępkiem «próżnować, leniuchować»… … Słownik języka polskiego
tępo — 1. «w odniesieniu do kształtu: nieostro, niespiczasto» Drut, nóż, palik tępo zakończony. 2. «apatycznie, bezmyślnie» Zapatrzyć się tępo gdzieś w przestrzeń. 3. rzad. «w sposób przytłumiony; głucho, niewyraźnie» Dalekie wybuchy bomb dudniły tępo.… … Słownik języka polskiego
